Wieńce rytualne uważane są za symbol głębokiego smutku, ale także szacunku dla zmarłego. Dlatego do wyboru wieńca należy podchodzić ze szczególną ostrożnością, gdyż w wieńcu rytualnym jego kształt, kolor i dobór kwiatów mają znaczenie symboliczne.

Symbolika kolorów

Schemat kolorów przenosi główny ładunek semantyczny. Przy komponowaniu wieńca nie należy stosować więcej niż trzech dominujących kolorów, które warto dobierać zgodnie z ich znaczeniem. Oto kilka przykładów:

  • żółty kojarzy się ze słońcem, optymizmem i nadzieją;
  • pomarańczowy – symbolizuje ciepło, sympatię i wsparcie;
  • czerwony reprezentuje najsilniejsze uczucia;
  • odcienie delikatnego różu oznaczają rajski ogród;
  • fiolet – to siła, dostojeństwo;
  • niebieski – to lojalność, przemyślane działania, rozmarzone refleksje, ale też tęsknotę;
  • zielony uosabia nadzieję;
  • szary reprezentuje strach;
  • biały – uosabia święto, czystość i niezrozumiałość;
  • kolor liliowy – to symbol wiary i doktryny chrześcijańskiej;
  • czarny oznacza smutek i śmierć, ale jednocześnie zawiera dumną godność.
  • Fioletowy i czarny symbolizują najgłębszą duchowość – to prawdziwe kolory smutku.

Kwiaty i ich znaczenie w wieńcach pogrzebowych

Symbolika kwiatów

W starożytnym Egipcie biała lilia była uważana za symbol krótkotrwałości życia, a wśród Greków róża miała to samo znaczenie. Później Rzymianie przyjęli zwyczaj ozdabiania grobów różami od starożytnych Greków. Kwiatami smutku i śmierci wśród starożytnych Greków były nie tylko róże, ale także fiołek, hiacynt, anemon, żonkil. Te wiosenne kwiaty są krótkotrwałe, ich piękno trwa zaledwie kilka tygodni – mała chwila w nieskończonym biegu czasu tak jak nasze ziemskie życie.

Wśród Europejczyków chryzantema stała się symbolem smutku i żalu. Inną rośliną tradycyjnie używaną w Europie do obrzędów pogrzebowych jest rozmaryn, który symbolizuje wierność i pamięć.
Dziś gałązki jodły, świerka i sosny, symbolizujące czas, nadzieję i odrodzenie, stanowią podstawę kompozycji przy wytwarzaniu wieńców i koszy żałobnych. Można również użyć drzewa różanego bez liści i z cierniami, które w symbolice chrześcijańskiej reprezentują koronę cierniową, symbol zwycięstwa nad śmiercią.

Duma, godność, szlachetność – je można odzwierciedlić w kompozycji kwiatowej, która zdobi rytualne wieńce i kosze za pomocą mieczyków, lilii, magnolii, nasturcji, liści palmowych.

Czystość, dziewictwo, wyrafinowanie i piękno – można wyrazić za pomocą astr, lilii kalii, stokrotek, białych chryzantem i róż. Można również wyrazić swoją wdzięczność zmarłemu, umieszczając pąki róż, żonkile, mieczyki w wieńcu pogrzebowym.

Miłość – w różnych jej formach można wyrazić za pomocą niezapominajek, astrów, czerwonych róż i goździków.

Gdy mowa o przebaczeniu – tę prośbę najlepiej odzwierciedlą hiacynty i goździki.

Mimo całej różnorodności rozwiązań florystycznych i kolorystycznych wieniec pogrzebowy powinien być powściągliwy, uroczysty, a co najważniejsze – nasycony szczególnym nastrojem i znaczeniem, ponieważ jest to ostatni hołd złożony zmarłemu.